Busje komt zo

Heb ik jullie al eens verteld hoe dol (ahum) ik ben op het openbaar vervoer? Nee? Nou, hier komt het dan. Niet iedereen wordt vrolijk van de NS, maar ik kan je vertellen dat zij heilig zijn vergeleken met de bussen die vanuit mijn mini dorpje naar de echte wereld/grote stad rijden.

Vroeger (toen Pokémonkaarten nog hip waren en iedereen op mini stepjes rond reed) ging er één keer per uur een bus vanuit mijn dorp. En in het weekend zelfs maar één keer in de twee uur. Je begrijpt dat ik toen van ellende dus maar met de fiets moest.

Later gingen er iets meer bussen rijden, maar die vonden het weer heel moeilijk om op tijd te rijden. Als je de bus van 2 uur wou hebben, moest je minstens om kwart vóór 2 bij de bushalte zijn, anders miste je de bus gewoon de helft van de tijd. Wederom lekker praktisch, zeker aangezien de andere helft van tijd de bus pas om kwart over 2 kwam.

Tegenwoordig is het allemaal iets beter, al blijft het een wonder als de bus een keer op tijd rijdt. En als het OV-incheckapparaat het een keer doet. En als het niet bloedheet is in de bus. En als… (vul hier zelf de rest van alle gebruikelijke ongemakken in).

Ik geloof dat ik een beetje zuur begin te klinken, maar ik wil toch nog even een complimentje geven. En dat is aan de blonde vrouwelijke buschauffeur die vaak op de lijn 165 rijdt. Ik word altijd spontaan vrolijk als zij me bij het instappen begroet: “Hé meiss, kom er gezellig bij!”. Vervolgens weet ze met haar verhalen je de hele busreis te entertainen. Ik ken haar naam niet eens, maar weet bijvoorbeeld wel dat ze een twintig jaar jongere vriend heeft en daar veel plezier mee beleefd (als je begrijpt wat ik bedoel ;)